Orca's en walvissen

Toen we gisteren opstonden regende het. Ook de temperatuur blijft in de enkele cijfers. We vervolgenden onze reis over de Vesteralen. Hier een stuk groener, maar niet minder eenzaam. Soms wat nederzettingen zonder duidelijke aanduiding; in de wijde omtrek geen winkel te bekennen. De eilanden of grote wateren zijn onderling verbonden met hoge bruggen om alle scheepvaart door te laten. Het landschap is hier veel veengrond met wat armetierige boompjes en bergen van zo'n 500 meter hoog. Met hevige wind en slagregens kwamen we in Andenes, op het eiland Andoya, aan. Dat beloofde wat voor vandaag (walvissafari). Het hotel hier is voor 2 dagen en heeft alleen ontbijt, dus we moesten zelf op zoek naar een eetgelegenheid, wat niet meeviel, want die zijn dun gezaaid hier. We kwamen terecht in een voormalig politiebureau, waar Indiaas werd gekookt. Goed gekozen bleek later.

Vanmorgen stonden we op en het weer zag er een stuk vriendelijker uit; minder wind en droog. We moesten ons al vroeg melden in het walviscentrum, waar we eerst een gedegen uitleg kregen over walvissen en de gang van zaken. We hoorden, dat er gistermiddag wel was uitgevaren, maar dat veel mensen zeeziek waren geworden, dat was bemoedigend om te horen :-(. Daarna gingen we aan boord van de MS Reine, een houten vissersboot. Na het uitvaren uit de haven kregen we al snel de melding, dat er "iets speciaals" was gezien. Het bleek een school orca's te zijn. We zijn er heel lang bijgebleven en hebben de 12 orca's uitgebreid kunnen bewonderen. Dit jaar was het de eerste keer, dat orca's zich lieten zien en normaliter komt het slechts in 10% van de safari's voor. Kortom ook voor de onderzoekers, die altijd meegaan aan boord, een unieke belevenis. Daarna moesten we een stuk verder de zee op voor de walvissen. Dat was een onstuimige tocht. De maag van Marianne was wat onrustig (normaal nooit zeeziek), maar na een rustig plekje midscheeps opgezocht te hebben ging het weer helemaal goed. Veel anderen om ons heen vulden de uitgedeelde zakjes vlijtig en konden niet meer genieten van de inmiddels opgespoorde walvis. Ook dat was gaaf om te zien. Imposant beest, zekers als hij gaat duiken. Met deze oogst keerden we weer terug naar de haven. Deze herinnering nemen we met ons mee; een fantastische ervaring. Teruggekomen aan wal hebben we ons opgewarmd met een warme chocolademelk. En zojuist hebben we weer bij hetzelfde tentje als gisteren gegeten. Kortom een welbestede dag en evenals op de Noordkaap hadden we ook vandaag geluk, maar we zeggen zelf gewoon, dat we het verdiend hebben!